W związku z niedawnymi obchodami Jubileuszu 55-lecia Bydgoskiej Pedagogiki prezentujemy Księgę Instytutu Nauczania Początkowego i Wychowania Przedszkolnego, którą posiada Muzeum Uczelniane.
Pierwsze strony Księgi wskazują na rok akademicki 1977/78, kiedy to wspomniany Instytut składał się z trzech Zakładów: Dydaktyki, Nauczania Początkowego oraz Zakładu Wychowania Przedszkolnego. Odnosząc się do Sprawozdania Rektorskiego z działalności Wyższej Szkoły Pedagogicznej w Bydgoszczy za rok 76/77 Wydział Pedagogiczny liczył we wrześniu 1976 r. aż 1065 studentów i kształcił na sześciu specjalnościach. Był on najliczniejszy spośród trzech istniejących.
Teraz wypada uchylić rąbka tajemnicy, co owa Księga zawiera. Otóż znajdziemy w niej liczne zdjęcia oraz czarno-białe kopie zdjęć, wykonane na papierze nie fotograficznym, lecz zwykłym, maszynowym. Swoją drogą ciekawić może jaką techniką zostały wykonane. Nie znano bowiem jeszcze takiego urządzenia jak kserokopiarka, a wszystko wskazuje na to, że nie są to wycinki prasowe. Każda strona pozycji pisana jest ręcznie, pismo jest staranne, czasami kaligrafowane, a zdobienia bardzo bogate i kolorowe. Na szczególną uwagę zasługują rysunki, a te wykonane farbami, uchodzić mogą nawet za małe dzieła sztuki plastycznej. Widoczna jest tu zbieżność z ilustracjami do podręczników nauczania wczesnoszkolnego tamtego okresu.
Księga Nauczania Początkowego i Wychowania Przedszkolnego zawiera dane faktograficzne i historyczne, dokumentujące wydarzenia takie jak: inauguracje roku akademickiego, Sejmik Kultury Studenckiej 1979, walne zebranie Bydgoskiego Towarzystwa Naukowego, uroczysty koncert z okazji 35 rocznicy wyzwolenia miasta Bydgoszczy, spisy kadry kierującej poszczególnymi Zakładami, liczbę zatrudnionych pracowników naukowo-dydaktycznych, nadanie tytułu profesora nadzwyczajnego Rektorowi doc. dr hab. Edmundowi Trempale, rozwój kadry od powstania WSP, a także treści dotyczące bieżących spraw, którymi żyli we wspomnianym czasie studenci. Ta druga składowa jest bardzo różnorodna. Znajdziemy tutaj informacje o zbliżającej się sesji zimowej i letniej, Juwenaliach, otrzęsinach, „Teatrzyku kukiełkowym”, zaproszenie na „Sztachet – Show” w Klubie Beanus, czy pracach społecznych, takich jak wykopki lub sprzątanie. W Księdze nie zabrakło wycinka prasowego o widowisku przygotowanym przez studentów II roku nauczania początkowego i artystów cyrku „Arena”. Pomysłodawczynią imprezy była studentka nazywana „Antochą”, która wg relacji świadków oraz ze wspomnianego wycinka prasowego, rozpoczęła występy wjazdem na słoniu, a zakończyła uniesieniem dyrektora „Areny” na własnych rękach. O sukcesie spektaklu mówiło się jeszcze na uczelni długo, a pokłosie tego znalazło swój wyraz na kartach Księgi.
Na innych stronach Księgi znajdziemy m. in. radosną informację o oddaniu do użytku, w lutym 1980 r., pawilonu - nowej siedziby Instytutu Nauczania Początkowego i Wychowania Przedszkolnego. Na dużym czarno-białym zdjęciu widzimy budynek w stanie zamkniętym, jeszcze bez murków po obu stronach schodów prowadzących do wejścia. Z opisu natomiast wynika, że przy pracach porządkowych udział brała również kadra pedagogiczna wraz ze studentami.
Początek lat 80-tych ubiegłego stulecia przywołał na karty Kroniki wzmianki o sytuacji społeczno-politycznej w kraju. Jak pisze kronikarz „zachodzące zmiany i wydarzenia w naszym kraju odbiły się szerokim echem w bydgoskim środowisku akademickim”. Studenci wraz z Senatem WSP protestowali przeciwko „kłamstwom i przemilczeniom zawartym w relacji PAP i telewizji z wydarzeń na sesji Wojewódzkiej Rady Narodowej w Bydgoszczy w dniu 19 marca 1981 r.”. Ogłoszono 4-dniowy strajk okupacyjny, który poparło kilkuset studentów. Jak podaje nasze źródło, to właśnie wtedy zarejestrowano Niezależny Związek Studentów, którego przewodniczącą w WSP została studentka III roku Nauczania Początkowego Gabriela Antoszewska. Z ulotki, wklejonej obok wielkoformatowego zdjęcia przejętych sytuacją studentów wynika, że w dniach 20-24 marca 1981 r. uczelnia włączyła się czynnie w protest powołując w ramach Komitetu Strajkowego kilka komisji.
Kronika zachowana jest w dobrym stanie. Sztywna obwoluta w kolorze bordowym zawiera 47 kartek, z czego zapełniono 43.
Tekst: Joanna Gurgul
